Duchowe pielgrzymowanie Duchowość PPAG 2019

DZIEŃ IX / RADOŚĆ / czytania

Intencja dnia: Podejmujemy wynagrodzenie Niepokalanemu Sercu Maryi. 

Formularz: Najświętsza Maryja Panna, Przyczyna naszej ra-dości (nr 34), Mszał Maryjny s. 146, Lekcjonarz maryjny s. 139. 

Jezus Chrystus przyszedł na świat, aby przynieść ludziom pokój i radość (por. J 15,11; 17,13). Przez swe narodzenie napełnił radością pokornych pastuszków (por. Łk 2,10), zmartwychwstając, rozradował swych uczniów (por. J 20,20; Łk 24,41), wstępując do nieba, pozostawił Apostołów w wielkim rozradowaniu (por. Łk 24,52); a siedząc po prawicy Ojca, zesłał na powstający Kościół Ducha miłości i wesela (por. Ga 5,22). 

Kościół-Oblubienica zawsze umieszczał swą radość w Chrystusie Oblubieńcu i miłował Go z coraz pełniejszą radością. Ponieważ Jezus przyszedł do nas przez Maryję, Kościół stopniowo doszedł do zrozumienia, że Najświętsza Panna poprzez swe współdziałanie w tajemnicy Wcielenia Słowa stała się przyczyną, czyli początkiem i źródłem tak wielkiej radości. Prócz tego Ko-ściół w przekonaniu, że smutek, jaki wniosła w dzieje świata Ewa 

przez nieposłuszeństwo, Maryja zamieniła w radość przez ule-głość, zaczął Jej oddawać cześć jako „Przyczynie naszej radości”. Kult oddawany Dziewicy Maryi pod tym tytułem rozszerzył się szczególnie we Francji i w Kanadzie („Notre Dame de Liesse”). 

Formularz przypomina wydarzenia zbawcze, których do-konał Bóg przez Chrystusa w Duchu Świętym. Przyniosły one radość Najświętszej Pannie, Kościołowi i ludzkości. Przede wszystkim otacza się czcią następujące fakty: 

— wybór Najświętszej Maryi, która „znalazła łaskę u Boga” (Ant wej, por. Łk 1,30) i przez Niego została wybrana jako mieszkanie Boże (1 Czyt, Za 2,14), jako „miasto Boże”, które „rozweselają nurty rzeki” (Ant Kom, Ps 46[45],5); dlatego Maryja jest przed-stawiana jako miasto-oblubienica przyodziana „w szaty zbawie-nia”, okryta „płaszczem sprawiedliwości” (por. 1 Czyt, Iz 61,10). Stąd we Mszy często rozbrzmiewa głos wesela: „Raduj się, Dzie-wico Maryjo” (Ant wej, por. Łk 1,28); „Ciesz się i raduj, Córo Syjonu” (1 Czyt, Za 2,14); „Bądź pozdrowiona, radości rodzaju ludzkiego” (Śp Ew); 

— narodzenie Najświętszej Maryi Panny, które „zwiastowało ra-dość całemu światu” (Pf); 

— nawiedzenie św. Elżbiety, podczas którego Najświętsza Dzie-wica wyśpiewała pieśń chwały i uniesienia (por. Ps resp, Łk 1,46-48.49-50.53-54), a Jan jako dziecię poruszył się w łonie matki z powodu przyjścia Zbawiciela (por. Ew, Łk 1,39-47); 

— narodzenie Pana; Bóg bowiem przez wcielenie „swego Syna raczył uweselić świat” (Ko); Maryja z dziewiczego łona „wydała nam Światłość niosącą wesele” (Pf) oraz „zbawienie i radość” (Śp Ew); 

— zmartwychwstanie Chrystusa: prosimy bowiem Boga, abyśmy przez „moc zbawczego zmartwychwstania” Jego Syna „mogli dojść do wiekuistej radości” (PK); 

— wniebowzięcie Maryi, którą „chwalebne przejście wyniosło do nieba, gdzie […] nas oczekuje, aż razem z Nią będziemy się rado-wać oglądaniem Boga na wieki” (Pf). 


PIERWSZE CZYTANIE  Za 2,14-17 

Ciesz się i raduj, Córo Syjonu 

Czytanie z Księgi proroka Zachariasza 

„Ciesz się i raduj, Córo Syjonu, bo już idę i zamieszkam pośród ciebie, mówi Pan. Wówczas liczne narody przyznają się do Pana i będą ludem Jego, i zamieszkają pośród ciebie, a ty poznasz, że Pan Zastępów mnie posłał do ciebie”. 

Tak więc Pan zawładnie Judą jako swoim dziedzictwem w Ziemi Świętej i wybierze sobie znów Jeruzalem. Zamilknij, wszel-kie ciało, przed obliczem Pana, bo już powstaje ze świętego miej-sca swego. 

Oto słowo Boże. 

Albo: PIERWSZE CZYTANIE  Iz 61,9-11 

Ogromnie się weselę w Panu 

Czytanie z Księgi proroka Izajasza 

Plemię ich będzie znane wśród narodów 

i między ludami ich potomstwo. 

Wszyscy, co ich zobaczą, uznają, 

że oni są szczepem błogosławionym Pana. 

Ogromnie się weselę w Panu, 

dusza moja raduje się w Bogu moim, 

bo mnie przyodział w szaty zbawienia, 

okrył mnie płaszczem sprawiedliwości, 

jak oblubieńca, który wkłada zawój, 

jak oblubienicę strojną w swe klejnoty. 

Zaiste, jak ziemia wydaje swe plony, 

jak ogród rozplenia swe zasiewy, 

tak Pan Bóg sprawi, że się rozpleni sprawiedliwość 

i chwała wobec wszystkich narodów. 

Oto słowo Boże. 


PSALM RESPONSORYJNY 
Łk 1,46-48.49-50.53-54 (R.: por. Iz 61, 10b) 

Refren: Duch mój się raduje w Bogu, Zbawcy moim. 

Wielbi dusza moja Pana * 

i raduje się duch mój w Bogu, Zbawicielu moim. 

Bo wejrzał na uniżenie swojej Służebnicy. * 144 

Oto bowiem odtąd błogosławić mnie będą wszystkie pokolenia. 

Refren: Duch mój się raduje w Bogu, Zbawcy moim. 

Gdyż wielkie rzeczy uczynił mi Wszechmocny, * 

a Jego imię jest święte. 

Jego miłosierdzie z pokolenia na pokolenie * 

nad tymi, którzy się Go boją. 

Refren: Duch mój się raduje w Bogu, Zbawcy moim. 

Głodnych nasycił dobrami, * 

a bogatych z niczym odprawił. 

Ujął się za swoim sługą, Izraelem, * 

pomny na swe miłosierdzie. 

Refren: Duch mój się raduje w Bogu, Zbawcy moim. 


ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ 

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja. 

Bądź pozdrowiona, Święta Maryjo, 

radości rodzaju ludzkiego. 

Ty przez dziewicze porodzenie Jezusa 

przyniosłaś nam radość i zbawienie. 

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja. 


EWANGELIA  Łk 1,39-55 

Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza 

W tym czasie Maryja wybrała się i poszła z pośpiechem w góry do pewnego miasta w pokoleniu Judy. Weszła do domu Zachariasza i pozdrowiła Elżbietę. 145 

Gdy Elżbieta usłyszała pozdrowienie Maryi, poruszyło się dzieciątko w jej łonie, a Duch Święty napełnił Elżbietę. Wydała ona okrzyk i powiedziała: 

„Błogosławiona jesteś między niewiastami i błogosławiony jest owoc Twojego łona. A skądże mi to, że Matka mojego Pana przychodzi do mnie? Oto skoro głos Twego pozdrowienia za-brzmiał w moich uszach, poruszyło się z radości dzieciątko w mo-im łonie. Błogosławiona jesteś, któraś uwierzyła, że spełnią się słowa powiedziane Ci od Pana”. 

Wtedy Maryja rzekła: 

„Wielbi dusza moja Pana 

i raduje się duch mój w Bogu, Zbawicielu moim. 

Bo wejrzał na uniżenie swojej Służebnicy. 

Oto bowiem odtąd błogosławić mnie będą wszystkie pokolenia. 

Gdyż wielkie rzeczy uczynił mi Wszechmocny, 

a Jego imię jest święte. 

Jego miłosierdzie z pokolenia na pokolenie 

nad tymi, którzy się Go boją. 

Okazał moc swego ramienia, 

rozproszył pyszniących się zamysłami serc swoich. 

Strącił władców z tronu, a wywyższył pokornych. 

Głodnych nasycił dobrami, a bogatych z niczym odprawił. 

Ujął się za swoim sługą, Izraelem, 

pomny na swe miłosierdzie. 

Jak obiecał naszym ojcom, 

Abrahamowi i jego potomstwu na wieki”. 

Maryja pozostała u niej około trzech miesięcy; potem wróciła do domu. 

Oto słowo Pańskie. 

Albo:

EWANGELIA  J 15,9-12 

Aby radość moja w was była 

Słowa Ewangelii według Świętego Jana 

Jezus powiedział do swoich uczniów: 

«Jak Mnie umiłował Ojciec, tak i Ja was umiłowałem. Trwajcie w miłości mojej. Jeśli będziecie zachowywać moje przy-kazania, będziecie trwać w miłości mojej, tak jak Ja zachowałem przykazania Ojca mego i trwam w Jego miłości. To wam powie-działem, aby radość moja w was była i aby radość wasza była peł-na. 

To jest moje przykazanie, abyście się wzajemnie miłowali, tak jak Ja was umiłowałem». 

Oto słowo Pańskie.