Duchowe pielgrzymowanie Duchowość PPAG 2022

DZIEŃ 2 / CZYTANIA

Wstańcie, chodźmy do myślących inaczej Tajemnica dialogu

PIERWSZE CZYTANIE / So 3,14-20
W owym czasie was zgromadzę

Czytanie z Księgi proroka Sofoniasza
Wyśpiewuj, Córo Syjońska,
podnieś radosny okrzyk, Izraelu! Ciesz się i wesel z całego serca,
Córo Jeruzalem!
Pan oddalił wyroki na ciebie,
usunął twego nieprzyjaciela:
Król Izraela, Pan, jest pośród ciebie, już nie będziesz bała się złego.
Owego dnia powiedzą Jerozolimie:
«Nie bój się, Syjonie!
Niech nie słabną twe ręce!
Pan, twój Bóg jest pośród ciebie,
Mocarz, który daje zbawienie.
On uniesie się weselem nad tobą,
odnowi swą miłość,
wzniesie okrzyk radości,
jak w dniu uroczystego święta».
Zabiorę od ciebie niedolę,
abyś już nie nosiła brzemienia zniewagi.
Oto Ja sprawię zagładę wszystkim,
którzy cię uciskali w owym czasie,
a zachowam chromych i wygnanych zgromadzę; i zgotuję z nich chwałę i sławę na całej ziemi, gdzie doznawali zawstydzenia.
W owym czasie was przywiodę,
w czasie, gdy was zgromadzę;
albowiem dam wam imię i chwałę
u wszystkich narodów ziemi, gdy odmienię wasz los
na waszych oczach – mówi Pan.
Oto słowo Boże.

Albo:
PIERWSZE CZYTANIE /1 Tm 2,5-8

Jeden jest pośrednik między Bogiem a ludźmi, człowiek, Chrystus Jezus

Czytanie z Pierwszego Listu Świętego Pawła Apostoła do Ty-moteusza
Jeden jest Bóg, jeden też pośrednik między Bogiem a ludźmi, człowiek, Chrystus Jezus, który wydał siebie samego na okup za wszystkich, jako świadectwo, we właściwym czasie. Ze względu na nie ja zostałem ustanowiony głosicielem i apostołem – mówię prawdę, nie kłamię – nauczycielem pogan w wierze i prawdzie.
Chcę więc, by mężczyźni modlili się na każdym miejscu, podnosząc ręce czyste, bez gniewu i sporu.

Oto Słowo Boże.

PSALM RESPONSORYJNY
Jr 31,10.11-12ab.13cd-14 (R.: por. 10c)

Refren: Zgromadź, o Panie, lud swój rozproszony.

Słuchajcie, narody, słowa Pańskiego, *
głoście je na wyspach odległych i mówcie:
«Ten, który rozproszył Izraela, znów go zgromadzi *
i będzie nad nim czuwał jak pasterz nad swym stadem». R.
Pan bowiem uwolni Jakuba, *
wybawi go z ręki silniejszych od niego.

Refren: Zgromadź, o Panie, lud swój rozproszony. Słuchajcie, narody, słowa Pańskiego, *
głoście je na wyspach odległych i mówcie:
«Ten, który rozproszył Izraela, znów go zgromadzi *
i będzie nad nim czuwał jak pasterz nad swym stadem». R.
Pan bowiem uwolni Jakuba, *
wybawi go z ręki silniejszych od niego.

Przyjdą z weselem na szczyt Syjonu †
i rozradują się błogosławieństwem Pana: *
zbożem, winem, oliwą, owcami i wołami. R.
Smutek ich bowiem w radość zamienię, *
pocieszę i rozweselę po ich troskach.
Tłuszczem z ofiar obficie obdarzę kapłanów *
i błogosławieństwem mój lud się nasyci.
Refren: Zgromadź, o Panie, lud swój rozproszony.


ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Niech się zgromadzi Twój Kościół, Panie,
z krańców ziemi do królestwa Twego.
Albowiem Twoja jest chwała i potęga
przez Jezusa Chrystusa na wieki.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.


EWANGELIA / J 11,45-52
Aby rozproszone dzieci Boże zgromadzić w jedno

Słowa Ewangelii według Świętego Jana

Wielu spośród Żydów przybyłych do Marii ujrzawszy to, czego Jezus dokonał, uwierzyło w Niego. Niektórzy z nich udali się do faryzeuszów i donieśli im, co Jezus uczynił. Wobec tego arcykapłani i faryzeusze zwołali Wysoką Radę i rzekli: «Cóż my robimy wobec tego, że ten człowiek czyni wiele znaków? Jeżeli Go tak pozostawimy, to wszyscy uwierzą w Niego, i przyjdą Rzymianie, i zniszczą nasze miejsce święte i nasz naród».

Wówczas jeden z nich, Kajfasz, który w owym roku był najwyższym kapłanem, rzekł do nich: «Wy nic nie rozumiecie i nie bierzecie tego pod uwagę, że lepiej jest dla was, gdy jeden człowiek umrze za lud, niż miałby zginąć cały naród».
Tego jednak nie powiedział sam od siebie, ale jako najwyż-szy kapłan w owym roku wypowiedział proroctwo, że Jezus miał umrzeć za naród, a nie tylko za naród, ale także by rozproszone dzieci Boże zgromadzić w jedno.

Oto słowo Pańskie.

Albo: EWANGELIA
Aby stanowili jedno

Słowa Ewangelii według Świętego Jana

Jezus podniósłszy oczy ku niebu, tak się modlił: «Ojcze Święty, nie tylko za nimi proszę, ale i za tymi, którzy dzięki ich słowu będą wierzyć we Mnie; aby wszyscy stanowili jedno, jak Ty, Ojcze, we Mnie, a Ja w Tobie, aby i oni stanowili w Nas jed-no, aby świat uwierzył, żeś Ty Mnie posłał.
I także chwałę, którą Mi dałeś, przekazałem im, aby stano-wili jedno, tak jak My jedno stanowimy. Ja w nich, a Ty we Mnie! Oby się tak zespolili w jedno, aby świat poznał, żeś Ty Mnie po-słał i żeś Ty ich umiłował tak, jak Mnie umiłowałeś.
Ojcze, chcę, aby także ci, których Mi dałeś, byli ze Mną tam, gdzie Ja jestem, aby widzieli chwałę moją, którą Mi dałeś, bo umiłowałeś Mnie przed założeniem świata.
Ojcze sprawiedliwy! Świat Ciebie nie poznał, lecz Ja Cie-
bie poznałem, i oni poznali, żeś Ty Mnie posłał. Objawiłem im Twoje imię i nadal będę objawiał, aby miłość, którą Ty Mnie umi-łowałeś, w nich była i Ja w nich».

Oto Słowo Pańskie.