PIERWSZE CZYTANIE Jr 1, 4-10
Zanim ukształtowałem cię w łonie matki, znałem cię
Czytanie z Księgi Jeremiasza
Za czasów Jozjasza Pan skierował do mnie następujące

słowo: „Zanim ukształtowałem cię w łonie matki, znałem cię, po-
święciłem cię, nim przyszedłeś na świat, poświęciłem cię, proro-
kiem dla narodów ustanowiłem cię”.

I rzekłem: „Ach, Panie Boże, przecież nie umiem mówić,
bo jestem młodzieńcem!”
Pan zaś odpowiedział mi: „Nie mów: Jestem młodzieńcem,

gdyż pójdziesz, do kogokolwiek cię poślę, i będziesz mówił, co-
kolwiek ci polecę. Nie lękaj się ich, bo jestem z tobą, by cię chro-
nić” – mówi Pan.

I wyciągnąwszy rękę, dotknął Pan moich ust i rzekł mi:
„Oto kładę moje słowa w twoje usta. Spójrz, daję ci dzisiaj władzę

nad narodami i nad królestwami, byś wyrywał i obalał, byś nisz-
czył i burzył, byś budował i sadził”.

Oto słowo Boże.
Albo:
PIERWSZE CZYTANIE Iz 49, 1-6
Ustanowię cię światłością dla pogan
Czytanie z Księgi Izajasza

Posłuchajcie mnie, wyspy! Ludy najdalsze, uważajcie! Po-
wołał mnie Pan już z łona mej matki, od jej wnętrzności wspo-
mniał moje imię. Ostrym mieczem uczynił me usta, w cieniu swej

ręki mnie ukrył. Uczynił ze mnie strzałę zaostrzoną, utaił mnie w
swoim kołczanie.

I rzekł mi: „Ty jesteś Sługą moim, Izraelu, w tobie się roz-
sławię”. Ja zaś mówiłem: „Próżno się trudziłem, na darmo i na nic

zużyłem me siły. Lecz moje prawo jest u Pana i moja nagroda u
Boga mego”. Wsławiłem się w oczach Pana, Bóg mój stał się moją
siłą.

A teraz przemówił Pan, który mnie ukształtował od uro-
dzenia na swego Sługę, bym nawrócił do Niego Jakuba i zgroma-
dził Mu Izraela. A mówił: „To zbyt mało, iż jesteś Mi Sługą dla

podźwignięcia pokoleń Jakuba i sprowadzenia ocalałych z Izraela!
Ustanowię cię światłością dla pogan, aby moje zbawienie dotarło
aż do krańców ziemi”.
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY Ps 139 (138), 1b-3. 13-14b. 14c-15
(R.: por. 14a)

Refren: Sławię Cię, Panie, Boga, Stwórcę swego.
Przenikasz i znasz mnie, Panie, *
Ty wiesz, kiedy siedzę i wstaję.
daleka spostrzegasz moje myśli, †
przyglądasz się, jak spoczywam i chodzę, *
i znasz wszystkie moje drogi. R.
Ty bowiem stworzyłeś moje wnętrze *
i utkałeś mnie w łonie mej matki.
Sławię Cię, że mnie tak cudownie stworzyłeś, *
godne podziwu są Twoje dzieła. R.
I duszę moją znasz do głębi. *
Nie byłem dla Ciebie tajemnicą,

kiedy w ukryciu nabierałem kształtów, *
utkany we wnętrzu ziemi.
Refren: Sławię Cię, Panie, Boga, Stwórcę swego.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ J 1, 14ab
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja
Słowo stałem się ciałem i zamieszkało między nami.
I oglądaliśmy Jego chwałę.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja
EWANGELIA Łk 1, 26-38
Maryja pocznie i porodzi Syna
✠ Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza
Bóg posłał anioła Gabriela do miasta w Galilei, zwanego
Nazaret, do Dziewicy poślubionej mężowi, imieniem Józef, z rodu
Dawida; a Dziewicy było na imię Maryja.
Wszedłszy do Niej, anioł rzekł: „Bądź pozdrowiona, pełna
łaski, Pan z Tobą”. Ona zmieszała się na te słowa i rozważała, co
miałoby znaczyć to pozdrowienie.
Lecz anioł rzekł do Niej: „Nie bój się, Maryjo, znalazłaś
bowiem łaskę u Boga. Oto poczniesz i porodzisz Syna, któremu
nadasz imię Jezus. Będzie On wielki i będzie nazwany Synem
Najwyższego, a Pan Bóg da Mu tron Jego praojca, Dawida. Będzie

panował nad domem Jakuba na wieki, a Jego panowaniu nie bę-
dzie końca”.

Na to Maryja rzekła do anioła: „Jakże się to stanie, skoro
nie znam męża?”
Anioł Jej odpowiedział: „Duch Święty zstąpi na Ciebie i

moc Najwyższego osłoni Cię. Dlatego też Święte, które się naro-
dzi, będzie nazwane Synem Bożym. A oto również krewna Twoja,

Elżbieta, poczęła w swej starości syna i jest już w szóstym miesią-
cu ta, która uchodzi za niepłodną. Dla Boga bowiem nie ma nic

niemożliwego”.
Na to rzekła Maryja: „Oto ja służebnica Pańska, niech mi
się stanie według twego słowa”. Wtedy odszedł od Niej anioł.
Oto słowo Pańskie.

---