PIERWSZE CZYTANIE (LM T 4, s. 259) Wj 16, 2-4. 12-15
Bóg daje cudowny pokarm
Czytanie z Księgi Wyjścia
Na pustyni całe zgromadzenie Izraelitów zaczęło szemrać
przeciw Mojżeszowi i przeciw Aaronowi. Izraelici mówili im:

„Obyśmy pomarli z ręki Pana w ziemi egipskiej, gdzie zasiadali-
śmy przed garnkami mięsa i jadaliśmy chleb do syta! Wyprowa-
dziliście nas na tę pustynię, aby głodem zamorzyć całą tę rzeszę”.

Pan powiedział wówczas do Mojżesza: „Oto ześlę wam
chleb z nieba, jak deszcz. I będzie wychodził lud, i każdego dnia

będzie zbierał według potrzeby dziennej. Chcę ich także doświad-
czyć, czy pójdą za moimi rozkazami czy też nie”.

„Słyszałem szemranie Izraelitów. Powiedz im tak: O

zmierzchu będziecie jeść mięso, a rano nasycicie się chlebem. Po-
znacie wtedy, że Ja, Pan, jestem waszym Bogiem”.

Rzeczywiście wieczorem przyleciały przepiórki i pokryły
obóz, a nazajutrz rano warstwa rosy leżała dokoła obozu. Gdy się
warstwa rosy uniosła ku górze, wówczas na pustyni leżało coś
drobnego, ziarnistego, niby szron na ziemi.
Na widok tego Izraelici pytali się wzajemnie: „Co to jest?”
– gdyż nie wiedzieli, co to było.
Wtedy powiedział do nich Mojżesz: „To jest chleb, który
daje wam Pan na pokarm”.
Oto słowo Boże.

PSALM RESPONSORYJNY Ps 78 (77), 3 i 4bc. 23-24. 25 i 54
(R.: por. 24b)

Refren: Pokarmem z nieba Pan swój lud obdarzył.
To, co usłyszeliśmy i poznaliśmy, *
i co nam opowiedzieli nasi ojcowie,
opowiemy przyszłemu pokoleniu, *
chwałę Pana i Jego potęgę. R.
On z góry wydał rozkaz chmurom *
i bramę nieba otworzył.
Jak deszcz spuścił mannę do jedzenia, *
podarował im chleb niebieski. R.
Spożywał człowiek chleb aniołów, *
Bóg zesłał im pokarm do syta.
Wprowadził ich do ziemi swej świętej, *
na górę, którą zdobyła Jego prawica.
Refren: Pokarmem z nieba Pan swój lud obdarzył.
DRUGIE CZYTANIE Ef 4, 17. 20-24
Przyoblec się w człowieka nowego
Czytanie z Listu Świętego Pawła Apostoła do Efezjan
Bracia:

To mówię i zaklinam się na Pana, abyście już nie postępo-
wali tak, jak postępują poganie z ich próżnym myśleniem.

Wy zaś nie tak nauczyliście się Chrystusa. Słyszeliście
przecież o Nim i zostaliście pouczeni w Nim, zgodnie z prawdą,
jaka jest w Jezusie, że – co się tyczy poprzedniego sposobu życia –
trzeba porzucić dawnego człowieka, który ulega zepsuciu na sku-

tek zwodniczych żądz, odnawiać się duchem w waszym myśleniu i
przyoblec się w człowieka nowego, stworzonego na obraz Boga, w
sprawiedliwości i prawdziwej świętości.
Oto słowo Boże.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ Mt 4, 4b
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Nie samym chlebem żyje człowiek,
lecz każdym słowem, które pochodzi z ust Bożych.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA J 6, 24-35
Kto przychodzi do Chrystusa, nie będzie łaknął
✠ Słowa Ewangelii według Świętego Jana
Kiedy ludzie z tłumu zauważyli, że na brzegu jeziora nie

ma Jezusa ani Jego uczniów, wsiedli do łodzi, dotarli do Kafarna-
um i tam szukali Jezusa. Gdy zaś odnaleźli Go na przeciwległym

brzegu, rzekli do Niego: „Rabbi, kiedy tu przybyłeś?”

W odpowiedzi rzekł im Jezus: „Zaprawdę, zaprawdę, po-
wiadam wam: Szukacie Mnie nie dlatego, że widzieliście znaki,

ale dlatego, że jedliście chleb do syta. Zabiegajcie nie o ten po-
karm, który niszczeje, ale o ten, który trwa na życie wieczne, a

który da wam Syn Człowieczy; Jego to bowiem pieczęcią swą na-
znaczył Bóg Ojciec”.

Oni zaś rzekli do Niego: „Cóż mamy czynić, abyśmy wy-
konywali dzieła Boga?”

Jezus, odpowiadając, rzekł do nich: „Na tym polega dzieło
Boga, abyście wierzyli w Tego, którego On posłał”.
Rzekli do Niego: „Jaki więc Ty uczynisz znak, abyśmy go
zobaczyli i Tobie uwierzyli? Cóż zdziałasz? Ojcowie nasi jedli

mannę na pustyni, jak napisano: «Dał im do jedzenia chleb z nie-
ba»”.

Rzekł do nich Jezus: „Zaprawdę, zaprawdę, powiadam
wam: Nie Mojżesz dał wam chleb z nieba, ale dopiero Ojciec mój
daje wam prawdziwy chleb z nieba. Albowiem chlebem Bożym
jest Ten, który z nieba zstępuje i życie daje światu”.
Rzekli więc do Niego: „Panie, dawaj nam zawsze ten
chleb!”
Odpowiedział im Jezus: „Ja jestem chlebem życia. Kto do
Mnie przychodzi, nie będzie łaknął; a kto we Mnie wierzy, nigdy
pragnąć nie będzie”.
Oto słowo Pańskie.

---