Dzień czwarty – Posłuszna
31 lipca 2024 (środa)

Bóg do ludzi przychodzi przez ludzi. Bóg idzie swoją wła-
sną drogą do człowieka, jest ona pełna paradoksów, niespodzianek

oraz tajemnic. Przychodzący Zbawiciel nie zważa na wygody,

przywileje, dobrą pozycję. Przychodzi w ciszy, w pokoju, by wy-
zwolić słabych, grzesznych z niewoli Prawa i uczynić ich przez

Ducha Świętego przybranymi dziećmi Ojca. Bóg przychodzi do
prostego człowieka. Do każdego z nas w naszej codzienności. A
Maryja, Przewodniczka, wie, gdzie potrzebujemy Zbawiciela.

Ewangelia: Łk 2, 1-7

W tym czasie wyszedł Dekret od Cezara Augusta, że ma być zro-
biony spis na całej ziemi. Ten spis jako pierwszy przeprowadzony

został gdy Syrią zarządzał Kwiryniusz. Wszyscy szli, aby dać się

zapisać, każdy do swojego miasta. Wybrał się także Józef z Gali-
lei, z miasta Nazaretu, do Judei, do miasta Dawidowego, które się

nazywa Betlejem – ponieważ był on z plemienia i rodu Dawida –
żeby dać się zapisać razem z Marią, swoją małżonką. Ona była
brzemienna. Gdy tam już byli, dopełniły się dni, aby urodziła. I
urodziła swojego pierworodnego Syna. Owinęła go w pieluszki i
złożyła w żłobie, ponieważ w gospodzie nie było dla nich miejsca.

Bóg przychodzi do nas w zwyczajny i nadzwyczajny spo-
sób. Gdy wpatrujemy się w scenę betlejemskiej nocy, mogą poja-
wiać się różne pytania. Może nas zastanawiać, dlaczego Bóg obrał

taką drogę i w taki sposób przychodzi do człowieka. Droga, jaką
idzie Bóg, jest dla nas pełna paradoksów, pełna niespodzianek i
tajemnic. Stwórca przychodzi do ludzi przez bliźniego.
W Starym Testamencie przychodzi przez patriarchów, proroków i

przez nich objawia swoje słowo. Gdy nadchodzi pełnia czasu, ze-
słał Ojciec swojego syna jako Zbawiciela wszystkich nas. Maria

Posłuszna słowu rodzi Jezusa w ciemnościach groty i kładzie go w
żłobie, ponieważ jej Syn chce być położony tam, gdzie – jak wie –
na pewno się spotka z każdym człowiekiem. Ojcowie starożytni w
obrazie żłobu widzieli miejsce grzechu. Bóg rodzi się tam, gdzie
cuchną odchody ludzkiego grzechu, gdzie jest śmierć i pustka.

Podobnie jak bydło wraca do żłobu, tak człowiek wraca do swoje-
go grzechu. Maryja niesie Zbawiciela i kładzie go tam, gdzie jest

nasz grzech, nasza słabość, nasza niedołężność. Miriam umie do-
strzec brak Boga w naszym życiu i właśnie tam chce Go zanieść.

(Odczytajmy jeszcze raz fragment Ewangelii)

Każdy z nas dobrze wie, w jakich przestrzeniach życio-
wych brakuje Boga. Wiemy lepiej, jak sobie poradzić. Czasami

jest nam niewygodnie, gdy boże sprawy wchodzą w nasze ludzkie.

Maria uczy żeby zaufać w pełni, aby się oddać. Bóg na przykła-
dzie Matki Bożej pokazuje, jak wspaniały plan dla nas przygoto-
wał, mimo tego i tak nie umiemy w pełni oddać się Bogu. Pomyśl

o tych przestrzeniach, gdzie dziś brakuje Boga. Gdzie brakuje Bo-
ga w twoim życiu? Czy dziś wpuścisz Go tam?

O Maryjo, Dziewico i Matko Jezusa,
daj mi myśleć, mówić i czynić to,
co najbardziej podoba się Bogu i Tobie Samej.

(św. Joanna de Valois)

Chwała Ojcu i Synowi, i Duchowi Świętemu, jak była na począt-
ku, teraz i zawsze, i na wieki wieków. Amen.

---