PIERWSZE CZYTANIE Rdz 2, 4b-9, 15-17
Bóg stwarza człowieka i umieszcza go w raju
Bóg pragnął stworzenia człowieka. Jest on „jedynym na ziemi stworzeniem, którego Bóg chciał dla niego samego” (KKK 356). Bóg stworzył wszystko dla istot ludzkich, a one ze swojej strony

Czytanie z Księgi Rodzaju
W dniu, w którym Pan Bóg stworzył ziemię i niebo, nie było jeszcze żadnego krzewu polnego na ziemi ani żadna trawa polna jeszcze nie wzeszła, bo Pan Bóg nie zsyłał deszczu na ziemię i nie było człowieka, który by uprawiał ziemię i rów kopał w ziemi, aby w ten sposób nawadniać całą powierzchnię gleby.

Wtedy to Pan Bóg ulepił człowieka z prochu ziemi i tchnął w jego nozdrza tchnienie życia, wskutek czego stał się człowiek istotą żywą.

A zasadziwszy ogród w Eden na wschodzie, Pan Bóg umieścił tam człowieka, którego ulepił. Na rozkaz Pana Boga wyrosły z gleby wszelkie drzewa miłe z wyglądu i smaczny owoc rodzące oraz drzewo życia w środku tego ogrodu i drzewo poznania dobra i zła.

Pan Bóg wziął zatem człowieka i umieścił go w ogrodzie Eden, aby uprawiał go i doglądał.
Oto Słowo Boże.

PSALM RESPONSORYJNY Ps 127

Refren: Jedynie w Bogu spokój znajdzie dusza.
Jeżeli domu Pan nie zbuduje, *
na próżno się trudzą, którzy go wznoszą.
Jeżeli miasta Pan nie strzeże, *
daremnie czuwają straże.

Refren: Jedynie w Bogu spokój znajdzie dusza.

Daremne jest wasze wstawanie przed świtem *
i przesiadywanie do późna w nocy.
Chleb spożywacie zapracowany ciężko, *
a Pan i we śnie darzy swych umiłowanych.

Refren: Jedynie w Bogu spokój znajdzie dusza.

ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ 2 Tm 1,10b
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Nasz Zbawiciel, Jezus Chrystus, śmierć zwyciężył,
a na życie rzucił światło przez Ewangelię.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

EWANGELIA Mk 10, 46b-52
Uzdrowienie niewidomego z Jerycha
Bartymeusz wykorzystał czas łaski, jakim stała się dla niego bliskość Jezusa. Znał swoje pragnienia i potrafił je jasno wyrazić, nie czekając, aż „wszystko jakoś samo się ułoży”. W Jezusie odkrył swoją nadzieję, większą niż zdrowie; nadzieję, w której można złożyć całe swoje życie i pójść za nią.

Słowa Ewangelii według Świętego Marka
Gdy Jezus wraz z uczniami i sporym tłumem wychodził z Jerycha, niewidomy żebrak, Bartymeusz, syn Tymeusza, siedział przy drodze. A słysząc, że to jest Jezus z Nazaretu, zaczął wołać: „Jezusie, Synu Dawida, ulituj się nade mną!” Wielu nastawało na niego, żeby umilkł. Lecz on jeszcze głośniej wołał: „Synu Dawida, ulituj się nade mną!”

Jezus przystanął i rzekł: „Zawołajcie go”. I przywołali niewidomego, mówiąc mu: „Bądź dobrej myśli, wstań, woła cię”. On zrzucił z siebie płaszcz, zerwał się na nogi i przyszedł do Jezusa.

A Jezus przemówił do niego: „Co chcesz, abym ci uczynił?”
Powiedział Mu niewidomy: „Rabbuni, żebym przejrzał”.

Jezus mu rzekł: „Idź, twoja wiara cię uzdrowiła”. Natychmiast przejrzał i szedł za Nim drogą.
Oto słowo Pańskie.

---